อาหารไทยที่ชื่อไม่ไทย

อาหารไทยที่ชื่อไม่ไทย

อาหารไทยของเรามีความหลากหลาย เพราะวัฒนธรรม ลักษณะของสังคมที่มีชาวต่างชาติเข้ามาทำติดต่อค้าขายกันตั้งแต่สมัยกรุงรัตนโกสินทร์ จึงทำให้มีการนำเราศิลปะวิทยาการต่างๆ เข้ามาทำให้หลายสิ่งหลายอย่างของไทยเราก็มีการผสมและเปลี่ยนแปลงไป อาหารก็เช่นกัน แต่เดิมไทยของเราได้นำเอาวัตถุดิบที่มีอยู่มาปรุงเพื่อให้เป็นอาหาร เมื่อมีการนำเอาวิธีการ ภาษา วัตถุดิบต่างๆ เข้ามา อาหารไทยของเราก็มีเปลี่ยนไป หรือบางครั้งก็ได้รับอิทธิพลในเรื่องของชื่อที่ทำให้เราหลงเข้าใจผิดว่าเป็นอาหารต่างประเทศ วันนี้มาดูกันกับอาหารไทยที่ชื่อไม่ไทย ขนมจีน  แค่ได้ยินชื่อก็ต้องฟันธงเลยว่าเป็นอาหารที่มาจากประเทศจีน แต่เดี๋ยวก่อน แท้จริงแล้วขนมจีนก็เป็นอาหารของไทยเรานี่เอง โดยขนมจีนเป็นอาหารคาวชนิดหนึ่งที่ทำด้วยแป้งออกมาเป็นเส้นกลมๆ รับประทานกับน้ำยา ถ้าไปเที่ยวภาคเหนือในโซนนั้นจะเรียกกันว่า ‘ขนมเส้น’ หรือถ้าภาคอีสานก็จะเป็น ‘ข้าวปุ้น’ และภาคใต้เรียก ‘โหน้มจีน’ ลอดช่องสิงคโปร์  ใครที่เคยไปสิงคโปร์คงไปเดินตามหาลอดช่องสิงคโปร์กันทั่วเมือง แต่ก็ไม่เจอหรอก เพราะแท้จริงแล้วลอดช่องเป็นขนมพื้นบ้านเป็นที่นิยมแพร่หลาย และมีจุดกำเนิดร่วมกันทั่วทั้งเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ และต่อมาในไทย ช่วงปีพ.ศ.2504 ก็ได้เกิดขนมลอดช่องที่แตกแขนงขึ้นมา นั่นก็คือ ‘ลอดช่องสิงคโปร์’ ซึ่งทำด้วยแป้งมันสำปะหลังแทนแป้งข้าวเจ้า และชื่อนี้ก็ได้มาเพราะว่าเป็นเมนูที่คิดค้นโดยร้าน ‘สิงคโปร์โภชนา’ ซึ่งเป็นร้านอาหารที่ตั้งอยู่หน้าโรงภาพยนตร์สิงคโปร์บนถนนเยาวราชนั่นเอง โตเกียว เป็นขนมที่คนไทยนำมาประยุกต์จากวิธีการต่างๆ ซึ่งก็คล้ายกับขนมโดรายากิของญี่ปุ่น มีลักษณะเป็นแผ่นแป้งแพงเค้กบางๆ แล้วมีการใส่ไส้ต่างๆ เช่น ไส้กรอด ไข่ ครีม สังขยา เป็นต้น เป็นขนมที่ได้รับความนิยมจากเด็กๆ เพราะส่วนใหญ่จะมีรถเข็นโตเกียวขายอยู่หน้าโรงเรียน กล้วยแขก ต้นกำเนิดอยู่ที่ไทยของจริงแล้วล่ะ…